Οι αρχαίοι Έλληνες φαίνεται ότι είχαν εξαιρετικές γνώσεις σχετικά με τη φροντίδα των πρόωρων νεογνών σε περιβάλλον θερμοκοιτίδας, όπως προκύπτει από περιγραφές αρχαίων συγγραφέων.
Η μυθολογική περιγραφή της θερμοκοιτίδας από αρχαίους συγγραφείς, παραδόξως φαίνεται να τηρεί τις σημερινές προδιαγραφές, αφού η σπηλιά στην οποία τοποθετήθηκε ο Διόνυσος διέθετε στην είσοδό της ένα είδος φίλτρου για τον αέρα, το οποίο δημιουργούν τα πεύκα που φύτεψαν οι Υάδες, ένα είδος διπλού τοιχώματος, που αναπτυσσόταν ανάμεσα στην οροφή και τα κλαδιά ενός παρθένου αμπελιού, και προστασία του μικρού θεού από τα ρεύματα αέρα με κάλυψη με ένα πυκνόφυλλο κισσό. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλιζόταν η συντήρηση ενός περιβάλλοντος γλυκού, ζεστού και ελαφρά υγρού, δηλαδή ενός θερμικώς ουδέτερου περιβάλλοντας.
Τα παραπάνω αναφέρονται σε αναρτημένη ανακοίνωση με θέμα τη «Μυθολογική περιγραφή της θερμοκοιτίδας» που παρουσιάζουν γιατροί του Περιφερειακού Αντικαρκινικού-Ογκολογικού Νοσοκομείου Αθηνών «Άγιος Σάββας», σε συνεργασία με ιδιώτες συναδέλφους τους από τα Χανιά, στο 15ο Πανελλήνιο Συνέδριο Περιγεννητικής Ιατρικής, το οποίο διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη.
Σε αυτή τη θερμοκοιτίδα, με τον αυλό του Πάνα να τον νανουρίζει και με τη φροντίδα των Υάδων, των Μαινάδων, των Σατύρων και των Σειληνών, έμεινε ο μικρός θεός ως ότου αποκτήσει το κανονικό του βάρος και μεγαλώσει.
Βέβαια, δεν είναι δυνατόν να εξακριβωθεί κατά πόσο όλα αυτά τα μυθικά γεγονότα στηρίχτηκαν σε πρακτικές της εποχής ή αποτελούν συλλήψεις κάπου τολμηρού μυαλού. Πάντως, είναι εξαιρετικά αξιοπερίεργο τόσες γνώσεις σχετικά με τη φροντίδα των πρόωρων νεογνών να μην ξεκινούν από συγκεκριμένες εμπειρίες και πρακτικές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου