ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΚΚΙΔΗΣ: Ο πρώτος αντιστασιακός

Την 27η Απριλίου 1941, οι Γερμανοί κατακτητές μπήκαν στην Αθήνα. Χιτλερικοί στρατιώτες ανεβαίνουν στον Ιερό βράχο της Ακρόπολης και κατευθύνονται προς τον ιστό της Σημαίας, όπου κυματίζει ακόμη η Γαλανόλευκη. Εκεί, με την υπεροψία των κατακτητών, διατάσσουν το φρουρό Κώστα Κουκκίδη, τσολιά, να υποστείλει την Ελληνική Σημαία και να υψώσει τη ναζιστική με τον αγκυλωτό σταυρό... Ο Κουκκίδης, χωρίς να πάρει κάν στα χέρια του το χιτλερικό πανί με τη σβάστικα, υποστέλλει τη Σημαία μας και αφού την ασπάζεται με σεβασμό, την τυλίγει στο σώμα του και συγκλονισμένος από τη θλίψη, ρίχνεται στο κενό, σε βάθος 200 μέτρων, χωρίς να υψώσει τη γερμανική!

Το γεγονός μεταδόθηκε σε όλον τον κόσμο. Η Αγγλική εφημερίδα "Daily Mail", στις 9 Ιουνίου 1941 σχολίασε το περιστατικό και μεταξύ των άλλων σημείωνε: «Πιστεύουμε ότι όλοι οι Έλληνες στέκονται με προσοχή μπροστά σε τέτοιες περιπτώσεις ηρωισμού και αυτοθυσίας, παίρνουν δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσουν τον αγώνα τους»

Πόσες φορές ακούστηκε από ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς (που έχουν καταντήσει οχετοί κάθε ακαθαρσίας και τιποταλογίας) το όνομα του υπερήφανου αυτού Έλληνα; Τι θα έλεγε σήμερα ο Ήρωας Κουκκίδης, αν άκουγε τους ποικιλόχρωμους ψευτοπροοδευτικούς να χλευάζουν τον πατριωτισμό ως ρατσισμό, ή να θεωρούν την στρατιωτική θητεία ως αγγαρεία και την αυτοθυσία για την ελευθερία της πατρίδας, σαν βλακεία και πόσοι θα δικαιολογούσαν κάποιους, που προσβάλλουν ή που καίνε τη Σημαία μας;

Δυστυχώς, όχι για τον Κουκκίδη, αλλά για μας, τα παιδιά μας και τη διατήρηση της ελληνικής μας συνείδησης, αν ρωτήσετε 1.000 Έλληνες είναι αμφίβολο, αν 1 ή 2 θα ξέρουν ποιος ήταν ο Κουκκίδης. Αντιθέτως, σχεδόν όλοι θα ξέρουν τα πάντα για τη ζωή (ακόμα και για τα βίτσια) διαφόρων «καλλιτεχνών» και άλλων κούφιων ή αρνητικών «προτύπων» και ειδώλων που προβάλλονται από τα εκμαυλιστικά και αποβλακωτικά ΜΜΕ.

Σε ποιό ύψος είχαμε φτάσει, που καταντήσαμε και πόσο πιο βαθιά θα βουλιάξουμε, μέχρι να πνιγούμε και να εξαφανιστούμε ως έθνος, όπως επιδιώκουν οι ανθελληνικές δυνάμεις και τα εδώ ανόητα (ή πληρωμένα;) φερέφωνα τους. Καιρός να ξυπνήσουν οι αποχαυνωμένες συνειδήσεις μας:«Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους» θα βροντοφωνούσε ο Γέρος του Μοριά!...