1. Τι σημαίνει για εσάς κοινωνική συνοχή; Πως κρίνετε τα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου και ποια η ευθύνη της Κυβέρνησης και του υπεύθυνου Υπουργού;
Απάντηση: Κοινωνική συνοχή είναι πολλά πράγματα: δεν είναι μόνο η έμπρακτη κοινωνική αλληλεγγύη προς τους ασθενέστερους, ειδικά σε περιόδους κρίσεων. Αυτο είναι απαραίτητο, αλλά δεν είναι το μόνο...
Κοινωνική συνοχή σημαίνει υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος. Το οποίο είναι υπέρτερο όλων των άλλων ιδιαίτερων «ειδικών» συμφερόντων.
Την κοινωνική συνοχή εμπεδώνει, πέραν της υπεράσπισης του δημοσίου συμφέροντος, η Ισονομία. Όταν όλοι γνωρίζουν ότι είναι ίσοι απέναντι στο νόμο.
Τέλος, την κοινωνική συνοχή αποκαθιστά η ισότητα όλων στις ευκαιρίες. Μπορεί όλοι να μην είναι το ίδιο άξιοι. Αλλά όλοι οφείλουν να έχουν τη δυνατότητα να αποδείξουν την αξία τους. Και να προκόψουν.
Όπωςη κατάργηση των προσωπικών μηχανισμών και των φέουδων ενισχύει την κομματική συνοχή, έτσι και η κατάργηση των ειδικών προνομίων μέσα στην κοινωνία ενισχύει την κοινωνική συνοχή.
Τελικά, κοινωνική συνοχή είναι μια Πίστη, ή μια Σύμβαση, αν προτιμάτε: Ότι όλοι μπορεί να είμαστε πολύ διαφορετικοί, αλλά η «Πόλη», η «κοινή πατρίδα», η Πολιτεία, μας αντιμετωπίζει ως ίσους, μας δίνει ίσες ευκαιρίες (ακόμα κι αν δεν μας τις δίνει η ζωή), μας κρίνει αξιοκρατικά, μας συμπαραστέκεται, αν έχουμε ανάγκη. Μας προσφέρει Ασφάλεια και Δικαιοσύνη.
Όσο η Πίστη αυτή μένει ισχυρή, η κοινωνική συνοχή είναι αδιατάρακτη. Όταν η Πίστη αυτή κλωνιστεί, τότε η κοινωνική συνοχή έχει καταρρεύσει.
Τα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου δεν θα τα κρίνω εδώ. Αλλά τα σφάλματα που κάναμε τότε στην αντιμετώπισή τους, τα έχω ήδη επισημάνει. Κι έχω αντιδιαστείλει τον τρόπο που αντιδράσαμε εμείς, από τον τρόπο που αντέδρασε στη Γαλλία ο Νικολά Σαρκοζύ, όταν ήταν υπουργός Εσωτερικών κι αντιμετώπισε αντίστοιχες καταστάσεις.
Κι υπογράμμισα ότι, παρά το γεγονός ότι το Σαρκοζύ τον αποδοκίμασαν τότε και ο Τύπος και οι πολιτικοί του αντίπαλοι, ακόμα κι από το δικό του κόμμα, τελικώς σάρωσε στις εκλογές, κερδίζοντας την κοινωνία, κι αποσπώντας μαζικά ψήφους απο παντού: Κι από τα Δεξιά, κι από το Κέντρο κι από τα Αριστερά...
Διότι την κρίσιμη εκείνη στιγμή, αυτός που προασπίστηκε τα προτάγματα της κοινωνίας, άρα και την συνοχή της, ήταν ο Σαρκοζύ.
2. Ποια είναι η θέση σας για την ελληνοποίηση των λαθρομεταναστών δεύτερης γενιάς και την αλλοίωση του εκλογικού σώματος που σχεδιάζει έτσι το ΠΑΣΟΚ; Θα αντιδράσετε και πως;
Απάντηση: Δεν πρόκειται να δεχθώ πρακτική που παραβιάζει, μεταξύ άλλων, την κοινοτική νομοθεσία. Η οποία όσο πάει γίνεται και πιο αυστηρή...
(Δεξί Εξτρέμ: ΕΔΩ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ Κ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ "ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ" ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ... ΤΗΝ ΕΔΩΣΕ Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ... ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΘΗ...)
3. Θα απαιτήσετε την άμεση απομάκρυνση από το Υπουργείο παιδείας της Θάλειας Δραγώνα που δηλώνει πως Έλληνες δεν ήμασταν αλλά γίναμε στην πορεία;
Απάντηση: Δεν κρίνω κανένα για τις απόψεις που έχει εκφράσει κατά καιρούς, στο ακαδημαϊκό ή επιστημονικό του έργο. Στην Ελλάδα έχουμε Δημοκρατία και δεν αστυνομεύεται το φρόνημα.
Αλλά αν υπάρξουν πολιτικές που εκφράζουν τέτοιες απόψεις, να είστε σίγουροι ότι θα βρεθώ αντίθετος. Όπως το έπραξα, άλλωστε και στο πρόσφατο παρελθόν, ότι προέκυψε αντίστοιχο πρόβλημα...
4. Ποιά είναι η θέση σας για το σαουδαραβικό τζαμί στον Ελαιώνα;
Απάντηση: Είναι πολύ πιο σύνθετο απ’ όσο φαντάζεται κανείς για να μπορεί να απαντήσει με ένα ναι ή με ένα όχι. Αρκεί να σας πω ότι αρκετοί απ’ αυτούς που το υποστήριξαν στην αρχή, μετέπειτα άλλαξαν γνώμη.
Πάντως το πρόβλημα των χώρων λατρείας για τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας πρέπει να λυθεί. Αλλά χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Είναι χρήσιμο να δούμε την βρετανική εμπειρία σχετικώς...
5. Πιστεύετε ότι οι ομοφυλόφιλοι πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους ετερόφυλους;
Απάντηση: Όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια ανθρώπινα δικαιώματα. Αλλά ο γάμος δεν είναι «ανθρώπινο δικαίωμα». Είναι ένας θεσμός που αποσκοπεί στη δημιουργία οικογένειας. Ασφαλώς και πρέπει να προστατεύεται η ιδιωτική ζωή των ομοφυλοφίλων. Αλλά όχι να εξισωθεί η οικογένεια με τη «συμβίωση»...
6. Θα αποδεχόσασταν μια κύρια υποχρεωτική ασφάλιση για κάθε εργαζόμενο, δημόσια ή ιδιωτική, επιλογής του εργαζόμενου;
Απάντηση: Στα θέματα ασφάλισης δεν έχουν όλοι δυνατότητα επιλογής. Για την ακρίβεια οι περισσότεροι δεν έχουν τέτοια δυνατότητα. Επί πλέον, υπάρχει το μεγάλο πρόβλημα της εποπτείας των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών. Μεγάλο μέρος της πρόσφατης διεθνούς κρίσης οφείλεται στο γεγονός ότι κατέρρευσαν τεράστιοι ιδιωτικοί ασφαλιστικοί οργανισμοί. Αντίθετα, οι δημόσιοι ασφαλιστικοί οργανισμοί έχουν την κάλυψη και την εγγύηση του δημοσίου. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορούν να εξισωθεί η δημόσια με την ιδιωτική ασφάλεια για να τεθεί ως ζήτημα «προσωπικής επιλογής».
Να αναγνωρίσω, βέβαια, ότι υπάρχει το πολύ σοβαρό ζήτημα διαχείρισης των αποθεματικών των δημοσίων ταμείων. Τα οποία αποθεματικά έχουν εξαιρετικά χαμηλές αποδόσεις.
Να αναγνωρίσω, ακόμα, την ανάγκη να ενθαρρύνουμε την επικουρική ασφάλιση, πέραν την δημόσιας, από τον ιδιωτικό τομέα. Αλλά αν προχωρήσουμε ένα βήμα πιο πέραν κινδυνεύουμε να δημιουργήσουμε πολύ μεγαλύτερα προβλήματα...
7. Πιστεύετε στην μονιμότητα και το «ακαταδίωκτο» των δημοσίων υπαλλήλων και ποιό είναι εν γένει το πλαίσιο του εργασιακού καθεστώτος που πρέπει να υπάρχει στην χώρα μας (μόνιμοι, έκτακτοι, εποχικοί κ.λπ.) για τον δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα;
Απάντηση: Η μονιμότητα δεν αλλάζει. Ούτε εξαρτάται απ’ αυτήν η εξυγίανση του δημοσίου.
Υπάρχουν, όμως, πολλά άλλα που μπορούν να γίνουν, όπως η σύνδεση αμοιβής με παραγωγικότητα και το χτύπημα της γραφειοκρατίας.
Ζητούμενο είναι ένα Δημόσιο αποδοτικό και ευέλικτο, που σέβεται τον πολίτη και παράγει προστιθέμενη αξία, όχι ελλείμματα.
Αν δούμε τη διεθνή εμπειρία, αυτό δεν εξαρτάται από τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά από τη λειτουργία και την οργάνωση του Δημοσίου. Και τη σχέση του κράτους με την Πολιτική και των Κομμάτων με το κράτος...
8. Πρέπει να υπάρχει κρατικά επιδοτούμενη πολιτιστική δραστηριότητα και αν ναι ποια και με ποια κριτήρια χρηματοδότησης ή είναι καλύτερο το κράτος να δημιουργεί τις ευκαιρίες εκείνες ώστε οι ιδιωτικοί φορείς να χορηγούν πολιτιστικές δραστηριότητες και αν ναι πως θα διασφαλίζεται η μη εμπορευματοποίηση και ο ελεύθερος χαρακτήρας της τέχνης και του πολιτισμού;
Απάντηση: Αναμφίβολα ο θεσμός των χορηγιών πρέπει να αναβαθμιστεί. Άλλωστε αυτό είχαν την ευκαιρία να το προχωρήσω αρκετά επί των ημερών μου στο υπουργείο.
Υπάρχει, ακόμα, το μεγάλο πρόβλημα, αν η αξιοποίηση των πολιτιστικών υποδομών οδηγεί αναπόφευκτα στην «εμπορευματοποίηση» του Πολιτισμού. Κατά τη γνώμη μου δεν συμβαίνει, κατ’ ανάγκην, κάτι τέτοιο.
Όλοι οι μεγάλοι πολιτιστικοί φορείς του εξωτερικού επιδιώκουν την αυτοχρηματοδότησή τους και εν πολλοίς την επιτυγχάνουν, όχι για να βγάλουν κέρδη, αλλά για να επενδύσουν στον Πολιτισμό.
Οι δημόσιες δαπάνες στον Πολιτισμό πρέπει να θεωρούνται ως ιδιαίτερου χαρακτήρα δημόσιες επενδύσεις. Οι οποίες έχουν αποδόσεις και δημιουργούν περισσότερες επενδύσεις στο μέλλον.
Το πολιτιστικό αγαθό δεν προσφέρεται για κερδοσκοπία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι πάντα «παθητικό».
Ο Πολιτισμός είναι πλούτος.
Πρέπει να τον αξιοποιήσουμε όχι να τον «εκμεταλλευτούμε».
Κι αν τον αξιοποιήσουμε σωστά παράγει περισσότερο πλούτο.
Και περισσότερο Πολιτισμό...
9. Εκτιμάτε πως η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία θα μπορούσε να υποκατασταθεί πλήρως από εθελοντική και επαγγελματική θητεία;
Απάντηση: Η θητεία είναι συνταγματική υποχρέωση. Μπορεί οι αμυντικές ανάγκες να καλύπτονται όλο και περισσότερο απο επαγγελματίες οπλίτες, αλλά η θητεία χρειάζεται όχι, αναγκαστικά, για να φτιάξει το μελλοντικό οπλίτη, αλλά το μελλοντικό πολίτη.
Ο νέος άνθρωπος κοινωνικοποιείται κι αποκτά εμπειρία κοινωνικής προσφοράς, κοινωνικής ένταξης και συναδέλφωσης, ανεξάρτητα από την οικογενειακή καταγωγή του.
Μη ξεχνάμε ότι το Σύνταγμά μας, στο ακροτελεύτιο άρθρο του εναποθέτει την φύλαξη των δημοκρατικών ελευθεριών «στον πατριωτισμό των Ελλήνων».
Αυτό τον πατριωτισμό βιώνουν οι νέοι μας, μεταξύ άλλων, όταν κατατάσσονται στο στρατό.
Η κατάργηση της στρατιωτικής υποχρέωσης, θα αποδυναμώσει περισσότερο απ’ όλα αυτή την «κοινή αίσθηση του ανήκειν».
Που είναι προϋπόθεση δημοκρατίας όσο και εθνικής ανεξαρτησίας.
10. Ως γνωστό μέσω του indymedia, διαφημίζονται, υποκινούνται και οργανώνονται σε δημόσια θέα και με θράσος κακουργηματικές πράξεις, όπως έκτροπα και επιθέσεις σε ιδιωτική και δημόσια περιουσία. Τι προτίθεστε να ζητήσετε να κάνει η Κυβέρνηση, ώστε να σταματήσει να λειτουργεί το indymedia μέσα από τον κρατικό server του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και το δίκτυο του ΟΤΕ;
Απάντηση: Δεν είναι τόσο πρόβλημα του indymedia, και του «δικαιώματος στην έκφραση». Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει κανένας έλεγχος στο πώς χρησιμοποιούνται οι δημόσιες υποδομές και τα μέσα που ο φορολογούμενος πληρώνει για να χρησιμοποιούν τα Πανεπιστήμια.
Εγώ δεν έχω τέτοιο δικαίωμα, εσείς δεν έχετε τέτοιο δικαίωμα, γιατί να το έχουν κάποιοι και να μην το έχουν άλλοι;
Εξυπηρετεί ακαδημαϊκούς σκοπούς; Εξυπηρετεί ερευνητικούς σκοπούς; Κι άν όχι, τότε γιατί έχουν κάνει «κατάληψη» δημόσιων πόρων;
Υπάρχει άλλη δημοκρατική χώρα στον κόσμο που ένας τέτοιος ιστοχώρος λειτουργεί μέσα στα πλαίσια ενός δημόσιου εκπαιδευτικού ιδρύματος, πέρα από κάθε δυνατότητα δημοκρατικού ελέγχου;
Κάποτε πρέπει να αντιληφθούμε ότι δημοκρατία σημαίνει λογοδοσία, διαφάνεια και ευθύνη. Αυτά προφανώς έχουν προ πολλού καταργηθεί στην περίπτωσή μας.
Αλλά το πρόβλημα δεν το έχουν μόνο οι αρχές του Πολυτεχνείου, για να είμαστε δίκαιοι. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο «λειτουργούν» τα Πανεπιστημιακά μας ιδρύματα.
Κι εδώ η ευθύνη είναι όλων των κυβερνήσεων που πέρασαν.
Και πρέπει να αλλάξουμε, όπως φαίνεται, πολλά περισσότερα από το λεγόμενο «πανεπιστημιακό άσυλο»...
Κοινωνική συνοχή σημαίνει υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος. Το οποίο είναι υπέρτερο όλων των άλλων ιδιαίτερων «ειδικών» συμφερόντων.
Την κοινωνική συνοχή εμπεδώνει, πέραν της υπεράσπισης του δημοσίου συμφέροντος, η Ισονομία. Όταν όλοι γνωρίζουν ότι είναι ίσοι απέναντι στο νόμο.
Τέλος, την κοινωνική συνοχή αποκαθιστά η ισότητα όλων στις ευκαιρίες. Μπορεί όλοι να μην είναι το ίδιο άξιοι. Αλλά όλοι οφείλουν να έχουν τη δυνατότητα να αποδείξουν την αξία τους. Και να προκόψουν.
Όπωςη κατάργηση των προσωπικών μηχανισμών και των φέουδων ενισχύει την κομματική συνοχή, έτσι και η κατάργηση των ειδικών προνομίων μέσα στην κοινωνία ενισχύει την κοινωνική συνοχή.
Τελικά, κοινωνική συνοχή είναι μια Πίστη, ή μια Σύμβαση, αν προτιμάτε: Ότι όλοι μπορεί να είμαστε πολύ διαφορετικοί, αλλά η «Πόλη», η «κοινή πατρίδα», η Πολιτεία, μας αντιμετωπίζει ως ίσους, μας δίνει ίσες ευκαιρίες (ακόμα κι αν δεν μας τις δίνει η ζωή), μας κρίνει αξιοκρατικά, μας συμπαραστέκεται, αν έχουμε ανάγκη. Μας προσφέρει Ασφάλεια και Δικαιοσύνη.
Όσο η Πίστη αυτή μένει ισχυρή, η κοινωνική συνοχή είναι αδιατάρακτη. Όταν η Πίστη αυτή κλωνιστεί, τότε η κοινωνική συνοχή έχει καταρρεύσει.
Τα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου δεν θα τα κρίνω εδώ. Αλλά τα σφάλματα που κάναμε τότε στην αντιμετώπισή τους, τα έχω ήδη επισημάνει. Κι έχω αντιδιαστείλει τον τρόπο που αντιδράσαμε εμείς, από τον τρόπο που αντέδρασε στη Γαλλία ο Νικολά Σαρκοζύ, όταν ήταν υπουργός Εσωτερικών κι αντιμετώπισε αντίστοιχες καταστάσεις.
Κι υπογράμμισα ότι, παρά το γεγονός ότι το Σαρκοζύ τον αποδοκίμασαν τότε και ο Τύπος και οι πολιτικοί του αντίπαλοι, ακόμα κι από το δικό του κόμμα, τελικώς σάρωσε στις εκλογές, κερδίζοντας την κοινωνία, κι αποσπώντας μαζικά ψήφους απο παντού: Κι από τα Δεξιά, κι από το Κέντρο κι από τα Αριστερά...
Διότι την κρίσιμη εκείνη στιγμή, αυτός που προασπίστηκε τα προτάγματα της κοινωνίας, άρα και την συνοχή της, ήταν ο Σαρκοζύ.
2. Ποια είναι η θέση σας για την ελληνοποίηση των λαθρομεταναστών δεύτερης γενιάς και την αλλοίωση του εκλογικού σώματος που σχεδιάζει έτσι το ΠΑΣΟΚ; Θα αντιδράσετε και πως;
Απάντηση: Δεν πρόκειται να δεχθώ πρακτική που παραβιάζει, μεταξύ άλλων, την κοινοτική νομοθεσία. Η οποία όσο πάει γίνεται και πιο αυστηρή...
(Δεξί Εξτρέμ: ΕΔΩ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ Κ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ "ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ" ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ... ΤΗΝ ΕΔΩΣΕ Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ... ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΘΗ...)
3. Θα απαιτήσετε την άμεση απομάκρυνση από το Υπουργείο παιδείας της Θάλειας Δραγώνα που δηλώνει πως Έλληνες δεν ήμασταν αλλά γίναμε στην πορεία;
Απάντηση: Δεν κρίνω κανένα για τις απόψεις που έχει εκφράσει κατά καιρούς, στο ακαδημαϊκό ή επιστημονικό του έργο. Στην Ελλάδα έχουμε Δημοκρατία και δεν αστυνομεύεται το φρόνημα.
Αλλά αν υπάρξουν πολιτικές που εκφράζουν τέτοιες απόψεις, να είστε σίγουροι ότι θα βρεθώ αντίθετος. Όπως το έπραξα, άλλωστε και στο πρόσφατο παρελθόν, ότι προέκυψε αντίστοιχο πρόβλημα...
4. Ποιά είναι η θέση σας για το σαουδαραβικό τζαμί στον Ελαιώνα;
Απάντηση: Είναι πολύ πιο σύνθετο απ’ όσο φαντάζεται κανείς για να μπορεί να απαντήσει με ένα ναι ή με ένα όχι. Αρκεί να σας πω ότι αρκετοί απ’ αυτούς που το υποστήριξαν στην αρχή, μετέπειτα άλλαξαν γνώμη.
Πάντως το πρόβλημα των χώρων λατρείας για τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας πρέπει να λυθεί. Αλλά χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Είναι χρήσιμο να δούμε την βρετανική εμπειρία σχετικώς...
5. Πιστεύετε ότι οι ομοφυλόφιλοι πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους ετερόφυλους;
Απάντηση: Όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια ανθρώπινα δικαιώματα. Αλλά ο γάμος δεν είναι «ανθρώπινο δικαίωμα». Είναι ένας θεσμός που αποσκοπεί στη δημιουργία οικογένειας. Ασφαλώς και πρέπει να προστατεύεται η ιδιωτική ζωή των ομοφυλοφίλων. Αλλά όχι να εξισωθεί η οικογένεια με τη «συμβίωση»...
6. Θα αποδεχόσασταν μια κύρια υποχρεωτική ασφάλιση για κάθε εργαζόμενο, δημόσια ή ιδιωτική, επιλογής του εργαζόμενου;
Απάντηση: Στα θέματα ασφάλισης δεν έχουν όλοι δυνατότητα επιλογής. Για την ακρίβεια οι περισσότεροι δεν έχουν τέτοια δυνατότητα. Επί πλέον, υπάρχει το μεγάλο πρόβλημα της εποπτείας των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών. Μεγάλο μέρος της πρόσφατης διεθνούς κρίσης οφείλεται στο γεγονός ότι κατέρρευσαν τεράστιοι ιδιωτικοί ασφαλιστικοί οργανισμοί. Αντίθετα, οι δημόσιοι ασφαλιστικοί οργανισμοί έχουν την κάλυψη και την εγγύηση του δημοσίου. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορούν να εξισωθεί η δημόσια με την ιδιωτική ασφάλεια για να τεθεί ως ζήτημα «προσωπικής επιλογής».
Να αναγνωρίσω, βέβαια, ότι υπάρχει το πολύ σοβαρό ζήτημα διαχείρισης των αποθεματικών των δημοσίων ταμείων. Τα οποία αποθεματικά έχουν εξαιρετικά χαμηλές αποδόσεις.
Να αναγνωρίσω, ακόμα, την ανάγκη να ενθαρρύνουμε την επικουρική ασφάλιση, πέραν την δημόσιας, από τον ιδιωτικό τομέα. Αλλά αν προχωρήσουμε ένα βήμα πιο πέραν κινδυνεύουμε να δημιουργήσουμε πολύ μεγαλύτερα προβλήματα...
7. Πιστεύετε στην μονιμότητα και το «ακαταδίωκτο» των δημοσίων υπαλλήλων και ποιό είναι εν γένει το πλαίσιο του εργασιακού καθεστώτος που πρέπει να υπάρχει στην χώρα μας (μόνιμοι, έκτακτοι, εποχικοί κ.λπ.) για τον δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα;
Απάντηση: Η μονιμότητα δεν αλλάζει. Ούτε εξαρτάται απ’ αυτήν η εξυγίανση του δημοσίου.
Υπάρχουν, όμως, πολλά άλλα που μπορούν να γίνουν, όπως η σύνδεση αμοιβής με παραγωγικότητα και το χτύπημα της γραφειοκρατίας.
Ζητούμενο είναι ένα Δημόσιο αποδοτικό και ευέλικτο, που σέβεται τον πολίτη και παράγει προστιθέμενη αξία, όχι ελλείμματα.
Αν δούμε τη διεθνή εμπειρία, αυτό δεν εξαρτάται από τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά από τη λειτουργία και την οργάνωση του Δημοσίου. Και τη σχέση του κράτους με την Πολιτική και των Κομμάτων με το κράτος...
8. Πρέπει να υπάρχει κρατικά επιδοτούμενη πολιτιστική δραστηριότητα και αν ναι ποια και με ποια κριτήρια χρηματοδότησης ή είναι καλύτερο το κράτος να δημιουργεί τις ευκαιρίες εκείνες ώστε οι ιδιωτικοί φορείς να χορηγούν πολιτιστικές δραστηριότητες και αν ναι πως θα διασφαλίζεται η μη εμπορευματοποίηση και ο ελεύθερος χαρακτήρας της τέχνης και του πολιτισμού;
Απάντηση: Αναμφίβολα ο θεσμός των χορηγιών πρέπει να αναβαθμιστεί. Άλλωστε αυτό είχαν την ευκαιρία να το προχωρήσω αρκετά επί των ημερών μου στο υπουργείο.
Υπάρχει, ακόμα, το μεγάλο πρόβλημα, αν η αξιοποίηση των πολιτιστικών υποδομών οδηγεί αναπόφευκτα στην «εμπορευματοποίηση» του Πολιτισμού. Κατά τη γνώμη μου δεν συμβαίνει, κατ’ ανάγκην, κάτι τέτοιο.
Όλοι οι μεγάλοι πολιτιστικοί φορείς του εξωτερικού επιδιώκουν την αυτοχρηματοδότησή τους και εν πολλοίς την επιτυγχάνουν, όχι για να βγάλουν κέρδη, αλλά για να επενδύσουν στον Πολιτισμό.
Οι δημόσιες δαπάνες στον Πολιτισμό πρέπει να θεωρούνται ως ιδιαίτερου χαρακτήρα δημόσιες επενδύσεις. Οι οποίες έχουν αποδόσεις και δημιουργούν περισσότερες επενδύσεις στο μέλλον.
Το πολιτιστικό αγαθό δεν προσφέρεται για κερδοσκοπία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι πάντα «παθητικό».
Ο Πολιτισμός είναι πλούτος.
Πρέπει να τον αξιοποιήσουμε όχι να τον «εκμεταλλευτούμε».
Κι αν τον αξιοποιήσουμε σωστά παράγει περισσότερο πλούτο.
Και περισσότερο Πολιτισμό...
9. Εκτιμάτε πως η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία θα μπορούσε να υποκατασταθεί πλήρως από εθελοντική και επαγγελματική θητεία;
Απάντηση: Η θητεία είναι συνταγματική υποχρέωση. Μπορεί οι αμυντικές ανάγκες να καλύπτονται όλο και περισσότερο απο επαγγελματίες οπλίτες, αλλά η θητεία χρειάζεται όχι, αναγκαστικά, για να φτιάξει το μελλοντικό οπλίτη, αλλά το μελλοντικό πολίτη.
Ο νέος άνθρωπος κοινωνικοποιείται κι αποκτά εμπειρία κοινωνικής προσφοράς, κοινωνικής ένταξης και συναδέλφωσης, ανεξάρτητα από την οικογενειακή καταγωγή του.
Μη ξεχνάμε ότι το Σύνταγμά μας, στο ακροτελεύτιο άρθρο του εναποθέτει την φύλαξη των δημοκρατικών ελευθεριών «στον πατριωτισμό των Ελλήνων».
Αυτό τον πατριωτισμό βιώνουν οι νέοι μας, μεταξύ άλλων, όταν κατατάσσονται στο στρατό.
Η κατάργηση της στρατιωτικής υποχρέωσης, θα αποδυναμώσει περισσότερο απ’ όλα αυτή την «κοινή αίσθηση του ανήκειν».
Που είναι προϋπόθεση δημοκρατίας όσο και εθνικής ανεξαρτησίας.
10. Ως γνωστό μέσω του indymedia, διαφημίζονται, υποκινούνται και οργανώνονται σε δημόσια θέα και με θράσος κακουργηματικές πράξεις, όπως έκτροπα και επιθέσεις σε ιδιωτική και δημόσια περιουσία. Τι προτίθεστε να ζητήσετε να κάνει η Κυβέρνηση, ώστε να σταματήσει να λειτουργεί το indymedia μέσα από τον κρατικό server του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και το δίκτυο του ΟΤΕ;
Απάντηση: Δεν είναι τόσο πρόβλημα του indymedia, και του «δικαιώματος στην έκφραση». Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει κανένας έλεγχος στο πώς χρησιμοποιούνται οι δημόσιες υποδομές και τα μέσα που ο φορολογούμενος πληρώνει για να χρησιμοποιούν τα Πανεπιστήμια.
Εγώ δεν έχω τέτοιο δικαίωμα, εσείς δεν έχετε τέτοιο δικαίωμα, γιατί να το έχουν κάποιοι και να μην το έχουν άλλοι;
Εξυπηρετεί ακαδημαϊκούς σκοπούς; Εξυπηρετεί ερευνητικούς σκοπούς; Κι άν όχι, τότε γιατί έχουν κάνει «κατάληψη» δημόσιων πόρων;
Υπάρχει άλλη δημοκρατική χώρα στον κόσμο που ένας τέτοιος ιστοχώρος λειτουργεί μέσα στα πλαίσια ενός δημόσιου εκπαιδευτικού ιδρύματος, πέρα από κάθε δυνατότητα δημοκρατικού ελέγχου;
Κάποτε πρέπει να αντιληφθούμε ότι δημοκρατία σημαίνει λογοδοσία, διαφάνεια και ευθύνη. Αυτά προφανώς έχουν προ πολλού καταργηθεί στην περίπτωσή μας.
Αλλά το πρόβλημα δεν το έχουν μόνο οι αρχές του Πολυτεχνείου, για να είμαστε δίκαιοι. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο «λειτουργούν» τα Πανεπιστημιακά μας ιδρύματα.
Κι εδώ η ευθύνη είναι όλων των κυβερνήσεων που πέρασαν.
Και πρέπει να αλλάξουμε, όπως φαίνεται, πολλά περισσότερα από το λεγόμενο «πανεπιστημιακό άσυλο»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου